Wilesco Buharlı Motor - D430

Wilesco Buhar Motoru - D430

Wilesco'dan Buharla Çalışan Lokomobil D430
Lokomotifler ağırlıklı olarak 20. yüzyılın başında tarımda kullanıldı. Sürmek ve harmanlamak için kullanıldılar. O zamanlar lokomotifler hem hareketli hem de sabit olarak monte edilebiliyordu. Otomobillerden farkı, gidecekleri yere genellikle atlar tarafından çekilmesiydi. Ancak kendi kendilerine de gidebiliyor ve 3 - 4 km/s hızla hareket edebiliyorlardı. Buharlı model D430'un detayları, o dönemde yaygın olarak kullanılan bir lokomotife karşılık geliyor. Pirinç kazan 55 mm çapındadır. Ayrıca yoğuşma suyu için bölümlere ayrılmış bir duman odasına sahiptir. Bu, aynı zamanda bir menteşe ile ortadan yatırılabilen bacadan gerçek buharın çıktığı anlamına gelir. Özel olan şey, silindirin çift etkili olması ve iki volan ve bir çift tahrik diski ile donatılmış olmasıdır.

İlk buhar eğlencesi için, D430 evinize iki adet kuru yakıt Witab'ımızla gelir. Daha uzun buhar eğlencesi için yeterince kuru yakıt sipariş ettiğinizden emin olun!

Lokomotifin heyecan verici tarihi
Lokomotifler öncelikle harman makineleri tarafından kullanılıyordu. Bunları bir tür gündelikçi tarım işçisi olarak tasavvur edebiliriz. Hasat zamanı, çiftlikten çiftliğe seyahat ettiler ve orada hizmetlerini sundular.

Lokomotifleri o sırada hem hareketli hem de sabit olarak monte edilebiliyordu. Otomobillerden farkı, gidecekleri yere genellikle atlar tarafından çekilmesiydi. Ancak kendi kendilerine de gidebiliyor ve 3 - 4 km/s hızla hareket edebiliyorlardı. Ancak operasyon ve güç geliştirme sadece dururken mümkündü.

Lokomotifleri ısıtmak için kolaylık sağlamak için düşük dereceli yakıt kullanılabilir. Böylece, ateş kutusu saman veya ucuz odunla kısmen ısıtıldı. Buhar motoru sabit bir basınç oluşturdu ve ısıyı mekanik enerjiye dönüştürdü. Düşük gürültü seviyesi burada özellikle avantajlıydı. O zamanlar, içten yanmalı motorlar, enerji bir dizi patlama olarak üretildiğinden, yüksek gürültü kirliliğine neden oluyordu.

Lokomotifler, 1960'lara kadar ağır sabit işler için, özellikle taş kırıcıları veya kütük ayırıcıları sürmek için bile kullanıldı. Bundan sonra, büyük ölçüde traktörler tarafından değiştirildi. Bunlar daha verimli bir maliyet-fayda oranına sahipti ve çalıştırılmaları daha kolaydı.

Biliyor musun...
…TÜV'ün (Teknik Muayene Derneği) DÜV'den (Buhar Kazanı Muayene Derneği) kaynaklandığını mı?

Sanayileşme sürecinde buhar kazanları daha fazla güç üretebilir hale geldikçe, kazanların patlaması nedeniyle kazalar da arttı. 1865'te Mannheim Stock Brewery'de özellikle ciddi bir vaka meydana geldi. Bunu önlemek için bölgesel "Buhar Kazanı Muayene Dernekleri" kurulmuş, daha sonra bu kuruluşlar Teknik Muayene Derneği (TÜV) adını almıştır.

Buhar Motorları Nasıl Çalışır?

Kazandaki su ateşle ısıtılır, bu buhar üretir ve kazan içinde hapsolduğu için basınç oluşur. Ancak buhar, sürgülü valfler aracılığıyla silindire (mavi noktalı çizgiler) geçebilir.

İkinci diyagramda buhar, pistonu sağa doğru iterek silindirin sol tarafına geçer. Aynı zamanda, bir önceki stroktan çıkan egzoz buharı, sürgülü valf üzerindeki diğer port tarafından işini tamamlamış olarak (yeşil noktalı çizgi) atmosfere yönlendirilir.

Piston hareketinin sonuna gelmeden hemen önce, en sağdaki sürgü, kazandan çıkan buharı keser. Bu, krankın hareketinin sınırında olduğu noktadır ve olası iki geometrik konuma atıfta bulunarak "üst-ölü-merkez" veya "alt-ölü-merkez" olarak bilinir. Volan, önceki güç vuruşlarından depoladığı enerji ile krankı bu kritik konuma taşır.

Sürgülü valf aynı yönde hareket etmeye devam eder, bu sefer buharı pistonun sağ tarafına almak için giriş ağzını açar, pistonu tekrar ama şimdi sola doğru iterek buharı sol taraftaki porttan dışarı atar. "Ölü noktaya" bir kez daha ulaşıldığında tüm döngü yeniden başlar.